Son birkaç aydır medyada sözde olay hakkında çok şey yazıldı. el yazısının ölümü , bazı yazarların memnuniyetle teklif vermesiyle Güle güle el yazısı için.
Yeni bir araştırmanın sonuçları göz önüne alındığında, bunların hepsi çok komik ders çalışma Washington Üniversitesi'nden çıkıyor. Belki duymuşsunuzdur. Araştırmacılar, çocukların kalem ve kağıtla kompozisyon yazarken klavye kullanmaya göre daha hızlı yazdıklarını ve daha fazla yazdıklarını buldular.
Bartmoni [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]
Üniversiteye göre, eğitim psikolojisi profesörü Virginia Berninger tarafından yürütülen, normal gelişim gösteren 200 ikinci, dördüncü ve altıncı sınıf çocuğu üzerinde yapılan araştırma şöyle sonuç verdi:
Bir görev için tüm küçük harfleri bir kalemle alfabetik sırayla yazdırmaları söylendi. Ayrıca bir klavyede alfabenin her harfini sırayla seçmeleri istendi. Her iki durumda da mümkün olduğunca çabuk ve doğru bir şekilde çalışmaları söylendi. İkinci görevde ise kalem kullanırken kelime yazma ile başlayan bir cümle yazmaları ve klavyeyi kullanırken okuma ile başlayan bir cümle yazmaları istenmiştir. Son olarak, çocuklardan hem kalem hem de klavye ile 10 dakika boyunca verilen konularda kompozisyon yazmaları istenmiştir.
(Berninger ile çocukların hepsinin aynı tür kalem kullanıp kullanmadığını, varsa ne tür kalem kullandığını öğrenmek için iletişime geçtik. Testlerin ince uçlu keçeli kalemler kullanılarak yapıldığını söyledi.)
Sonuçlar?
Sadece alfabeyi yazmak için klavye kalemden daha iyiydi. Cümleler için sonuçlar karışıktı. Ancak kalem kullanırken, her üç sınıf seviyesindeki çocuklar daha uzun kompozisyonlar üretti ve bunları daha hızlı yazdı. Ayrıca dördüncü ve altıncı sınıf öğrencileri kalem kullandıklarında daha eksiksiz cümleler yazmışlardır. Tam cümleler yazabilme becerisi, çocukların heceleme becerilerinden etkilenmemiştir.
Başka bir deyişle, düz eski kalem, karmaşık düşünceleri geniş bir şekilde iletmeye çalışırken onlar için bir bilgisayardan daha etkiliydi. Neden? Niye? Araştırmacılar, tuşların seçilmesi yerine elle harflerin oluşturulmasının bilişsel süreci nasıl etkilediğiyle ilgili olabileceğine inanıyor.
Ha. Okullar el yazısından tamamen bilgisayar tabanlı yazıya geçmeye devam ettikçe bunun nasıl sonuçlanacağını merak ediyorum. ABD'deki bazı test kuruluşları, klavyeyle yapılan testler lehine el yazısıyla yazma testlerini ortadan kaldırmayı bile planlıyor.
İlginç bir son sütunda Gardiyan , hakları sona erdiği için kaldırıldığından (?), romancı Umberto Eco bilgisayarı değil tükenmez kalemi suçladı.
İlk tükenmez kalemler de çok dağınıktı ve yazdıktan hemen sonra parmağınızı son birkaç kelimenin üzerinde gezdirirseniz, kaçınılmaz olarak bir leke belirdi. Ve insanlar artık iyi yazmaya pek ilgi duymuyorlardı, çünkü el yazısı, bir tükenmez kalemle, hatta temiz bir kalemle üretildiğinde, artık ruhu, üslubu veya kişiliği yoktu.
Tamam, bu benzersiz bir deneme, ancak her zaman kağıttaki mürekkep lekelerini silin ama soru, bunlardan herhangi birinin önemli olup olmadığıdır.
Eco evet diyor, yetişkinler için – kalem ve kağıdın direnci sayesinde insanı yavaşlatıyor ve düşündürüyor – ve el-göz koordinasyonunu el yazısından öğrenen çocuklar için.
Birleşik Krallık'ta, Ulusal El Yazısı Derneği, el yazısını okuryazarlığın önemli bir bileşeni olarak adlandırır ve bu, Ulusal Müfredatın bir parçasıdır, ancak çok fazla vurgulanmamıştır.
Bazı bağımsız okullar konuya hala büyük önem veriyor, ancak daha önceki bir bölümden hatırlayabileceğiniz gibi. İleti dolma kalemlerin çocukların el yazısı üzerindeki etkisi hakkında. Mary Erskine ve Stewart'ın Melville Junior Okulu'nun müdürü Bryan Lewis, şunları yazdı: Edinburgh Akşam Haberleri o:
Kendileri için koydukları standartlarla gurur duyan çocukların akademik başarıya ulaşma olasılıkları çok daha yüksektir ve bu nedenle mükemmel el yazısı, tıpkı mükemmel görgü ve sıkı çalışmaya bağlılık gibi, verdiğimiz eğitimin önemli bir bileşenidir.
(Ve işte el yazısını öğrenme sürecinin önemli bir parçası olarak gören başka bir okul.)
Emily Yoffe, el yazısıyla ilgili yakın tarihli bir makalede kayrak , başka bir eğitimciden gelen bu karşı argümanı dahil etti:
Berninger ile birlikte çalışan Vanderbilt Üniversitesi'nde eğitim profesörü Steve Graham, el yazısı lehine gerçek kanıtların zayıf olduğunu söylüyor. Çocukların dil becerilerini gerçekten geliştirmek istiyorsak, sınıflara her sıra bir klavye olacak şekilde yeterince bilgisayar yerleştirirdik diyor. Elbette, çocukların harfleri el yazısıyla yazmak için temel bir yeteneğe ihtiyaçları olduğunu söylüyor, ancak yazılı kelimeyi akıcı bir şekilde kullanabilmek için klavye çok daha üstün. Çocuklar hataları kolayca düzeltebilir ve metni taşıyabilir ve çalışmalarını yazdırdıklarında iyi görünmeleri garanti edilir. Daha motive edici, diyor Graham.
Yine de, bu, Berninger'in söylediklerinin özünü kaçırıyor gibi görünüyor, yani, yazarların ve transkripsiyon güçlüğü olan çocukların elle mektup oluşturabilmelerinin önemli olduğu gerçeğini gözden kaçırmak istemiyoruz. Bir klavye, bir çocuğun harfleri oluştururken eli meşgul etmek için aynı fırsata sahip olmasına izin vermez.
Yazmayı öğrenen çocuklar için bilgisayar yerine kalem ve kağıt kullanımını savunmuyor. Bunun yerine, çocuklara öğretmeyi önerir. ikisi birden ve klavyeyle yazmak yerine elle yazarken beynin nasıl çalıştığına ilişkin farklılıklar hakkında daha fazla bilgi edinmek için daha fazla çalışmamız gerektiğini söylüyor. Birinin veya diğerinin veya her ikisinin bir kombinasyonunun bilgiyi daha iyi öğrenmemize ve işlememize yardımcı olduğunu keşfedebiliriz.
Bu tamamen mantıklı görünüyor.
Şimdi içeri girin okuyucular ve bize ne düşündüğünüzü söyleyin. El yazısı hala önemli mi, yoksa dizüstü bilgisayarlarımız ve QWERTY cep telefonlarımız için onu terk mi etmeliyiz?